Anton Stankowski (18 VI 1906 Gelsenkirchen - 11 XII 1998 Esslingen am Neckar), po wstępnej nauce rzemiosła dekoracyjnego i malarstwa kościelnego, w 1927 rozpoczął studia grafiki, typografii i fotografiki w uczelni artystycznej Folkwangschule w Essen pod kierunkiem prof. Maxa Burchartza. Już w tych latach wspólnie z Burchartzem stworzył swe pierwsze znaki graficzne. W 1929 przeniósł się do Zurychu, gdzie rozpoczął pracę w atelier reklamowym Maxa Dalanga. Zawarł liczne znajomości i przyjaźnie w kręgu osobistości takich jak Richard Paul Lohse, Heirich Steiner, Hans Neuburg, Hans Coray, Hans Fischli, Herbert Matter, Ernst A. Heiniger, Verena Loewensberg, Max Bill i in. W tym czasie pracował nad swą własną “Teorią projektowania”. Swój styl twórczości nazwał „grafiką konstruktywną”. W roku 1934 utracił pozwolenie na pracę w Szwajcarii i powrócił do Niemiec. W Stuttgarcie pracował jako niezależny grafik. W roku 1940 powołany do wojska, do roku 1948 przebywał w niewoli. Po powrocie pracował jako redaktor graficzny i fotograf dla „Stuttgarter Illustrierte“. W 1951 założył własną pracownię projektową. Współtworzył krąg artystyczny, do którego należeli m.in. Willi Baumeister, Max Bense, Walter Cantz, Egon Eiermann, Mia Seeger. Wykładał na Hochschule für Gestaltung (Wyższa Szkoła Designu) w Ulm. W latach 50. i 60. XX w. zaprojektował wiele znaków graficznych dla firm, m.in. IBM, SEL, towarzystwa ubezpieczeniowego IDUNA, zakłady Viessmann, dla których opracował całościową koncepcję identyfikacji wizualnej. Był twórcą wizualnej identyfikacji miasta Berlina, a w latach 1969-1972 przewodniczył komitetowi ds. informacji wizualnej Igrzysk Olimpijskich w Monachium. W 1972 jego współpracownikiem został Karl Duschek, który od 1975 przejął kierownictwo pracowni. W latach 70. powstały m.in. logo Deutsche Bank i „Bild Zeitung”. Jednocześnie od połowy lat 70. artysta w coraz większym stopniu zajmował się malarstwem. W roku 1983 założył fundację swojego imienia, wyróżniającą twórców, którzy przełamują bariery między sztuką czystą a użytkową. Anton Stankowski do końca życia tworzył w stylu abstrakcji geometrycznej, któremu pozostawał wierny od końca lat 20.