Jan Szmatloch (9 IV 1950 Ruda Śląska, mieszka w Katowicach) studiował na Wydziale Grafiki w Katowicach – filii ASP w Krakowie (obecnie samodzielna ASP w Katowicach). Dyplom uzyskał w 1974. Bezpośrednio po studiach podjął pracę pedagogiczną w macierzystej uczelni. W 1999 otrzymał tytuł profesora. Od 1975 pokazywał swe prace na licznych wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Uczestniczył w najważniejszych cyklicznych przeglądach, jak Międzynarodowe Biennale Grafiki w Krakowie (1978, 1980, 1984, 1988) czy Międzynarodowe Triennale Rysunku we Wrocławiu (1978) oraz w kilkudziesięciu innych wystawach zbiorowych. Otrzymał wiele nagród i stypendiów, jak stypendium twórcze (1978) i Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki III stopnia (1981), stypendium „Aldegrever Gesellschaft (Münster 1985), stypendium „Nagroda Kulturalna Dolnej Saksonii, Śląsk 1992” (Hannover 1992) oraz liczne wyróżnienia na wystawach krajowych i międzynarodowych. Tworzy rozbudowane cykle graficzne i rysunkowe, jak „Okna” (1976-1980), „Pejzaże” (1982-1984), „Zwrotnice” (1986-1987), „Skarpy” (1987-1993), „Bez adresu” (1988-1998). Przedstawia w nich charakterystyczne motywy Górnego Śląska: fragmenty starej architektury miejskiej i przemysłowej, zdegradowany pejzaż itp. Unika postaci ludzkich. Jego sztuka wpisuje się w tradycję werystycznej i zarazem nostalgicznej grafiki środowiska katowickiego, którego jest wybitnym przedstawicielem.