Nikołaj Wasiljewicz Orłow (Tulska Gubernia 1863 – Moskwa 1924) - rosyjski artysta, określany jako realista i malarz rodzajowy, bliski tzw. pieriedwiżnikom. Pochodził z rodziny wiejskiej; pierwszych nauk malowania udzielał mu malarz ikon, W. I. Bogusławski. W latach 1882 - 1893 Orłow studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury pod kierunkiem N.W. Niewriewa, I.M. Prianisznikowa, W. J. Makowskiego i S. A. Korowina. Studia ukończył z tytułem „kłasnyj chudożnik” i srebrnym medalem za obraz Umierająca. Związany był z Towarzystwem Objazdowych Wystaw Artystycznych (Pieriedwiżnicy) i w latach 1894 –1898 brał udział i ich wystawach. Malował przede wszystkim realistyczne sceny z życia rosyjskich chłopów (Pożegnanie przesiedleńców, 1896: Chłosta, 1904). Jego obraz tego rodzaju - Danina (Podatek) - wystawiony w roku 1895 na 23. Dorocznej Wystawie Towarzystwa - zakupił do swojej kolekcji Paweł Tretiakow (obecnie w Galerii Tretiakowskiej w Moskwie). Artysta tworzył też pejzaże, portrety, zajmował się malarstwem cerkiewnym. Do 1902 mieszkał na wsi, później przeniósł się do Moskwy. Przyjaźnił się z Lwem Tołstojem, którego często odwiedzał w Jasnej Polnie. Pisarz nazywał Orłowa swoim „ulubionym malarzem” i napisał wstęp do Albumu jego obrazów (Russkije mużiki, St. Petersburg 1909). Lata 1913-1924 spędził poza Moskwą, m.in. w Lipiecku, Majkopie i na Kubaniu. W późniejszym okresie swojej twórczości skłaniał się ku malarstwu bardziej dekoracyjnemu, bliższemu symbolizmowi i ekspresji. Po rewolucji 1917 roku nie brał już udziału w wystawach.