Adolf Frohner (12 III 1934 Gross-Inzersdorf, Dolna Austria - 24 I 2007 Wiedeń) początkowo uczył się projektowania graficznego, od 1954 uczęszczał jako wolny słuchacz na zajęcia w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Od 1955 pracował jako plastyk w przedsiębiorstwie elektrotechnicznym, jednocześnie rozwijając samodzielnie swoje malarstwo. Zajmował się również krytyką artystyczną, pierwsze teksty opublikował w 1959. W 1961 otrzymał stypendium UNESCO na studia w Paryżu, gdzie zetknął się z ruchem Nouveau Réalisme. Po powrocie do kraju zbliżył się z wiedeńskimi akcjonistami, Hermannem Nitschem i Otto Muehlem, którego znał jeszcze z Akademii i wspólnych podróży do Włoch i Anglii. Pod ich wpływem w swych pracach często podejmował temat przemocy, zniewolenia kobiet itp. Od 1972 wykładał w Szkole Sztuk Stosowanych (Hochschule für angewandte Kunst) w Wiedniu, gdzie w latach 1985-2005 prowadził autorską pracownię. Wiele wystawiał, m. in. na wystawach międzynarodowych, jak X Międzynarodowe Biennale Grafiki „Bianco e Nero” w Lugano (1968, nagroda), Biennale w Sao Paulo (1969), Biennale Grafiki w Liège (1969, Grand Prix), Biennale Grafiki w Buenos Aires (1971, nagroda), Biennale Grafiki w Mulhouse (1981, nagroda krytyki), Triennale Sztuki w Sofii (1985, I nagroda), Biennale Grafiki w Warnie (1986, nagroda).