Dora Kon-Rawska (27 VIII 1898 Łódź - 1989 Tel Awiw) urodziła się w Łodzi w żydowskiej rodzinie zamożnych fabrykantów, jako córka Józefa Arona Rawskiego i Reginy z domu Szapiro. W 1920 wyszła za mąż za Mordkę Kona. W tymże roku zaczęła studia w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W 1922 rozpoczęła pracę w Gimnazjum Męskim Bet Ulfana w Łodzi, gdzie uczyła rysunku i kaligrafii. Po wybuchu II wojny światowej przedostała się wraz z mężem przez Warszawę do Wilna, skąd następnie wyjechała do Palestyny. Osiadła w Tel Awiwie, gdzie mieszkała do śmierci. W jej malarstwie dominują pejzaże i kwiaty, ale również martwa natura, portrety oraz sylwetki ludzkie. Obrazy wykonywała techniką akwarelową i olejną. Malarka była wieloletnią członkinią łódzkiego Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków.