Wilhelm Ludwig H. Claudius (Altona [dziś Hamburg-Altona] 1854 - Drezno 1942) – niemiecki malarz, ilustrator i grafik; prawnuk poety Matthiasa Claudiusa. Początkowo uczył się pod kierunkiem ojca, grafika Christiana D. Claudiusa, następnie - w latach 1871-1874 - studiował w Zeichen- und Gewerbeschule w Hamburgu. W roku 1876 wyjechał do Berlina, gdzie uczył się jeszcze u Carla Gussowa. W 1879 przeniósł się do Drezna. Był wieloletnim współpracownikiem – ilustratorem czasopisma „Gartenlaube”, ilustrował też liczne książki – powieści, wydawnictwa dla dzieci. Uczestniczył w różnych wystawach, m.in. w wystawach „Secesji” drezdeńskiej. W 1903 został uhonorowany tytułem profesora; w 1909 na Wielkiej Wystawie Sztuki w Monachium otrzymał złoty medal za obraz Czescy muzykanci. Szeroka tematyka prac artysty obejmowała pejzaże, portrety, sceny historyczne i rodzajowe, martwe natury i kwiaty.