Zofia Wojciechowska-Grabska (Bournemouth, UK 1905 – Warszawa (Grabkowo) 1992) - polska malarka, córka Stanisława Wojciechowskiego, II prezydenta RP (od grudnia 1922 do maja 1926). Rysunku i malarstwa uczyła się u Tadeusza Marczewskiego, już podczas nauki w warszawskim gimnazjum. Następnie – w latach 1924-1930 – studiowała w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego. Związana była z Bractwem Świętego Łukasza, należała też do ZPAP. Malowała portrety, martwe natury, zajmowała się malarstwem ściennym. Jednak głównym nurtem jej twórczości było malarstwo religijne, Była autorką blisko setki obrazów dla licznych kościołów polskich; z nich ok. dwadzieścia znalazło się w świątyniach warszawskich. Dużo rysowała, zajmując się także ilustracją, m.in. do Rapsodii Świdnickiej (1955), powieści autorstwa jej męża – Władysława Jana Grabskiego (1901-1970).