Louis Neillot (Vichy 1898 - Paryż 1973) – malarz francuski. Żołnierz, uczestnik I wojny światowej, ranny na froncie. Po wojnie zajął się malarstwem. Początkowo uczył się w Vichy, później w Paryżu. Poznał tam sztukę impresjonistów, Van Gogha i Cezannea, która wywarła znaczący wpływ na jego całę późniejszą twórczość. W 1928 zamieszkał w słynnym La Ruche na Montparnasse, obracając się w kręgach artystów tzw. École de Paris. Od 1934 miał własną pracownię. W tym czasie pokazuje swe prace w paryskich Salonach Jesiennym i Niezależnych. Jego twórczość łączona jest z kierunkiem fowizmu; a tematy obrazów artysty to przede wszystkim pejzaż i martwa natura. Określany jako „malarz rozsłonecznionych łanów pszenicy i kwitnących ogrodów”, motywów swych obrazów szukał w okolicach Paryża – w Clamart, Meudon, Chevreuse Valley oraz w dolinie Petit Morin. Po II wojnie światowej wyjeżdża na lato w okolice Vichy, a od roku 1958 do miasteczka Saulcet k. Saint-Pourçain-sur-Sioule w Owerni, gdzie maluje obrazy przedstawiające kwiaty i drzewa własnego, stworzonego i pielęgnowanego przez siebie ogrodu, który dziś jest jedną z atrakcji turystycznych regionu. W 1997 ukazał się obszerny Catalogue raisonné omawiający twórczość artysty (publié par J. Constantin et C. Manigand Paris 1997; uzupełniony następnie o Supplément 1, Paris 2002 oraz Supplément 2, Paris 2007).