IInformacje o dziele:
CHŁOPCZYK. PORTRET FRANÇOIS’A, SYNKA MALARZA J.-É. LABOUREUR’A, 1927
sygn. dwukrotnie:
- u dołu pośrodku: Tadé | Makowski
- na odwrocie obrazu: Tadé Makowski | 1927 | Paris
Na wtórnie wykorzystanych tekturowych „plecach“ oprawy kilka nalepek XVIII Biennale w Wenecji w roku 1932. Nalepki odnoszą się do wystawionej tam akwaforty Jean-Émile’a Laboureur’a p.t. Petite plage (zobacz: XVIIIA Espozizione Biennale Internazionale d’Arte 1932, Catalogo, Venezia 1932, s. 187-234, nr 218; Piccola spiaggia).
Olejnemu Portretowi François'a towarzyszy ołówkowy szkic do tegoż:
ołówek, papier, 29,4 x 23,4 cm (w świetle passe-partout)
sygn. p.d.: T. Makowski
Portretowany chłopczyk o delikatnej wrażliwej twarzyczce to François, ośmioletni synek Jean-Émile’a Laboureur’a (1877-1943), znanego artysty francuskiego - wybitnego grafika, malarza, rysownika, ilustratora, założyciela Sociéte des peintres-Graveurs Indépendants. Laboureur przyjaźnił się z Tadeuszem Makowskim, który wspomina go w swoim „Pamiętniku”.
Po nagłej śmierci Makowskiego, który zmarł nie doznawszy sławy na którą zasługiwał,...
Tadeusz Makowski:
Tadeusz Makowski (Oświęcim 1882 - Paryż 1932) - malarz, grafik; w latach 1903-1908 studiował malarstwo u Józefa Mehoffera i Jana Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W czasie studiów podróżował do Wenecji, po ich ukończeniu wyjechał do Paryża i tam pozostał na stałe. W czasie I wojny światowej przebywał w Bretanii, przyjaźniąc się z Władysławem Ślewińskim. W 1916 wrócił do Paryża, skąd wyjeżdżał do Owernii, Holandii i Belgii. W początkach twórczości inspirował się malarstwem Pierra Puvis de Chavannes’a. W latach 1912-1915 w jego obrazach widoczna jest fascynacja kubizmem, a później także inspiracje dawnym malarstwem holenderskim i polską sztuką ludową. Z czasem artysta coraz bardziej upraszczał formę, dochodząc do stworzenia „własnego systemu znaków plastycznych“. Szczególnie często malował dzieci, w okresie późniejszym także starych ludzi, a zawsze chętnie kwiaty i pejzaże. Wiele wystawiał we Francji, natomiast w kraju nie był specjalnie znany. Jedyna większa wystawa jego prac odbyła się w roku 1936 w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. Dziś jest uznany za jednego z najciekawszych malarzy polskich okresu dwudziestolecia międzywojennego. Jego twórczość, wnikliwie opracowana i omówiona w opracowaniach prof. W. Jaworskiej, prezentowana była w 1960 na wystawie monograficznej w Muzeum Narodowym w Warszawie, na wystawie w 1990/1991 prezentowanej w Bochum i Muzeum Narodowym w Warszawie i na ostatniej wystawie w Muzeum Śląskim w Katowicach i ponownie w Muzeum w Warszawie.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2012-03-18 | 26 | 210 000 zł | 210 000 zł | N/A PLN USD EUR |