Isaac Antcher (Isaak, Izaak Anczer) (Peresecina, Mołdawia 1899 - Paryż 1992) – malarz tworzący w obrębie francuskiej sztuki tzw. École de Paris. Studia artystyczne rozpoczął w 1914 w Odessie. W 1920 przyjechał do Francji – początkowo do Lille, później do Paryża. W 1921 wyjechał do Palestyny, gdzie do 1924 studiował w Szkole Sztuki i Rzemiosła „Bezalel” w Jerozolimie. W 1924 wrócił do Paryża i kształcił się jeszcze w Académie Russe i Académie de la Grande Chaumière. Samodzielnie prowadził studia w muzeach, szczególnie interesując się dziełami Rembrandta i impresjonistów. Jako malarz zasadniczo pozostał samoukiem. Od 1927 swoje obrazy pokazywał w przede wszystkim w prywatnych paryskich galeriach Leopolda Zborowskiego, Gallerie Zak i innych. W latach trzydziestych tworzył jednak dość nieregularnie; zmuszony zarabiać na życie pracował m.in. jako górnik, mechanik czy pracownik transportu. W 1939 wstąpił do armii francuskiej. Zdemobilizowany został następnie internowany w obozie pracy w Szwajcarii. Po wojnie wrócił do Paryża. Malował portrety, pejzaże, wnętrza i martwe natury. W jego – lirycznych w nastroju - obrazach dostrzegalne są wpływy zarówno malarstwa barbizończyków, P. Cezanne’a, impresjonistów, jak i szeroko pojętej „szkoły paryskiej”.