Jerzy Stańda (Wieliczka 1912 - Kraków?1987)ukończył gimnazjum humanistyczne w Wieliczce. Następnie w latach 1931-1936 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa i Grafiki, gdzie w 1937 uzyskał dyplom. Oprócz grafiki i malarstwa sztalugowego tworzył polichromie i mozaiki, projektował witraże. Istotnym wątkiem jego twórczości był ekslibris, od 1957 wykonywany głównie w technice drzeworytu sztorcowego. Artysta ma ich w dorobku ponad 200. Eksponował je często w kraju i za granicą m. in. z okazji X, XII i XV Światowego Kongresu Ekslibrisu (Kraków 1964, Budapeszt 1970, Lizbona 1976); III i XI Międzynarodowego Biennale Ekslibrisu Współczesnego (Malbork 1967, 1984) i na licznych wystawach tematycznych, jak "Motyw muzyczny w ekslibrisie polskim" (Poznań 1966), "Teatr polski w ekslibrisie" (Kalisz 1968), "Opera i muzyka w ekslibrisie" (Poznań 1969, 1972), "Ekslibrisy o tematyce morskiej" (Szczecin 1966), "Ekslibris lekarzy" (Słupsk 1972, Wrocław 1975) itp. Uczestniczył w zbiorowych wystawach polskiego ekslibrisu w Portugalii, Szwajcarii, Danii, Bułgarii, NRD, Czechosłowacji, na Węgrzech. Miał indywidualne wystawy m. in. w Paryżu (1972), Krakowie (1975), Starym Sączu (1976), Wrocławiu (1981), Bochni (1982), brał stały udział w corocznych wystawach w Rawiczu. Zdobywał wiele nagród krajowych i zagranicznych. Ekslibrisy jego znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych oraz w Ossolineum we Wrocławiu, Muzeum Narodowym w Warszawie, Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, muzeach w Rzeszowie i Koszalinie i in.