-
odwrocie obrazu
Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
PORTRET HELENY BIAŁYNICKIEJ-BIRULA, 15 IV 1930
sygn. l.d.: Witkacy | 1930 15/IV T (C+Co)
Na odwrocie dwukrotnie, ołówkiem i tuszem, naniesiony numer: 148. Ponadto stemple wystaw w Nowym Targu, Wrocławiu i Opolu w 1957 oraz w Warszawie w 1958 roku.
Helena Białynicka-Birula była żoną Teodora, lekarza praktykującego w Zakopanem w latach 1928-1933. To właśnie Teodor Białynicki-Birula dostarczał Witkacemu kokainy do jego sławnych eksperymentów - rysowania portretów pod wpływem tego narkotyku. Portrety te były wykonywane w trakcie spotkań towarzyskich, tzw. „orgii“ (połączonych też z konsumpcją alkoholu) i nosiły oznaczenia T.C+Co (czasem symbol Co był zwielokrotniony).
Według Regulaminu jednoosobowej Firmy Portretowej „S. I. Witkiewicz“, założonej przez Witkacego w roku 1925, taka adnotacja przy sygnaturze oznaczała typ portretu wykonywany pod wpływem kokainy, przy czym „charakterystyka modela“ była „subiektywna - spotęgowania karykaturalne tak formalne jak i psychologiczne niewykluczone. W granicy kompozycja abstrakcyjna, czyli tzw. Czysta Forma.“
Kokaina znacznie wzmaga energię (daje tzw. kopa), dzięki czemu artysta mógł wykonywać nawet kilkanaście portretów podczas jednego spotkania. Wszystkie one przechodziły na własność Teodora jako należność za narkotyk oraz opiekę lekarską w...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2012-10-14 | 73 | 35 000 zł | 66 000 zł | N/A PLN USD |
