Mieczysław Serwin-Oracki (Bochnia 1912 - Katowice 1977), syn malarza Bogusława Serwina, uczeń Wł. Jarockiego, W. Weissa i F. Pautscha w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom uzyskał w roku 1937. Był przede wszystkim pejzażystą ale malował także martwe natury z kwiatam oraz portrety i akty. Swoje obrazy pokazywał, m.in. na wystawach w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie na Salonie 1938 zdobył brązowy medal za obraz Śpiąca. W 1939 uczestniczył w wystawie zbiorowej Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych
w Krakowie. Artysta mieszkał w Bochni przy ul. Orackiej, od nazwy której wywiódł swój artystyczny przydomek „Oracki“.