Izaak Celnikier (Warszawa 8 V 1923 – Paryż 11 XI 2011) - polski i żydowski malarz, rysownik i grafik. W latach 30. wychowanek warszawskiego Domu Dziecka prowadzonego przez Janusza Korczaka. W czasie okupacji wraz z matką i siostrą trafił do białostockiego getta. W getcie został zatrudniony w stolarni i pracował u kopistów niemieckiego przemysłowca Oscara Steffena. Po likwidacji getta w 1943 roku został przewieziony do więzienia w Łomży, a następnie deportowany kolejno do obozów w: Sztutowie (Stutthof), Birkenau (Auschwitz II i Auschwitz III), gdzie był przydzielony do Malerkommando 78 Siemens, Mauthausen, Sachsenhausen i Flossenbürga. W transporcie z Flossenbürga do Dachau w kwietniu 1945 roku został ranny w nogę podczas ostrzeliwania pociągu przez samoloty alianckie, a pod koniec kwietnia został odnaleziony przez amerykańskich żołnierzy pośród konających i zabitych. Podczas powrotu do kraju został zatrzymany na granicy czeskiej, oskarżony o zdradę i osadzony w sowieckim obozie w Šumperku na Morawach, jednak przed zesłaniem do łagrów uciekł do Pragi. W 1945 roku powrócił do Białegostoku, gdzie pomagał przy wznoszeniu grobów na terenie zlikwidowanego getta. W latach 1946-1951 studiował w Wyższej Szkole Sztuk Stosowanych w Pradze pod kierunkiem Emila Filli. Tu w 1949 roku powstał jego obraz „Getto”.

Od 1952 roku artysta pracował w Warszawie współpracując z czasopismami „Nowa Kultura”, „Przegląd Kulturalny” i „Przegląd Artystyczny”. W 1955 roku wziął udział w przygotowaniach do Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki zorganizowanej w Galerii Arsenał w Warszawie z okazji V Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów pod hasłem „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi”. Na wystawie zaprezentował obraz „Getto”, za który dostał nagrodę.

W 1957 roku artysta otrzymał stypendium Ministra Kultury i Sztuki na wyjazd do Paryża, gdzie pozostał na stałe. W kolejnych latach artysta odwiedził Izrael, namalował tu pejzaże okolic Jerozolimy. W 1967 roku otrzymał z rąk francuskiego pisarza i ministra kultury André Malraux order Ordre des Arts et des Lettres.

Tematyka prac Izaaka Celnikiera obejmowała: wspomnienia z getta i obozów koncentracyjnych, Holokaust; portrety kobiet, pejzaże i martwe natury. W Polsce jego prace były prezentowane w roku 1992 w Galerii Zachęta w Warszawie oraz w 1996 roku w Muzeum Narodowym w Poznaniu. W 2005 roku Muzeum Narodowe w Krakowie zorganizowało wystawę „Izaak Celnikier. Malarstwo, grafika, rysunek”, za którą artysta w 2006 roku otrzymał nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza.