Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: [.] A. Borkowski | Kraków 1881
Pojawienie się na rynku sztuki obrazów Alfonsa Dunin Borkowskiego określić można jako spore wydarzenie na rynku sztuki. Większość dzieł artysty pozostaje bowiem zaginiona, a tylko kilka znajduje się w polskich zbiorach muzealnych (rysunki i obraz U wodopoju)
Obraz Borkowskiego, przedstawiający konnego Kozaka pędzącego przez stepy, należy do nurtu polskiego malarstwa, ukształtowanego niejako pod wpływem romantycznej poezji twórców tzw. „szkoły ukraińskiej” - A. Malczewskiego, J. B. Zaleskiego, S. Goszczyńskiego czy W. Pola. Fascynacja szerokimi stepami Ukrainy i jej wolnym, swobodnym ludem znajdywała odbicie, m.in. w malarstwie J. Kossaka, J. Brandta czy J. Chełmońskiego.
Nieobca była też Borkowskiemu. Jego obraz Kozak w stepie wyraźnie inspirowany jest strofami pierwszej pieśni Marii. Powieści ukraińskiej pióra Antoniego Malczewskiego (wyd. 1825).
Ej! Ty na szybkim koniu gdzie pędzisz, kozacze?.
Czy zaoczył zająca, co na stepie skacze?
Czy rozigrawszy myśli, chcesz użyć swobody
I z wiatrem ukraińskim puścić się w zawody?
Minął już kozak bezdnię i głębokie jary,
Gdzie się lubią ukrywać wilki i Tatary;
/../
Przyleciał do figury (co jej wzgorek znany,
Bo pod nią już od dawna upior pochowany),
Uchylił przed nią czapki, żegnał...
Alfons Dunin Borkowski:
Alfons Dunin Borkowski studia malarskie rozpoczął w latach 1876-1879 w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Następnie, w okresie 1879-1887 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, początkowo pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza i Leopolda Loefflera, a od 1882 u Jana Matejki.
Wystawiać zaczął wcześnie; już w czasie studiów pokazywał swe prace na w krakowskim TPSP (od 1880 wielokrotnie), w warszawskim Salonie Krywulta (1882, 1883, 1884), a później także w Towarzystwie Zachęty w Warszawie (1887, 1893, 1895, 1899) oraz we Lwowie (1894).
Po studiach mieszkał i pracował w rodzinnej wsi Planta. W latach 1896-1898 przebywał w Bykowiźnie na Białorusi, gdzie malował portrety i obrazy religijne do mauzoleum rodziny Koziełł-Poklewskich. W 1898 przeniósł się do majątku żony na Wileńszczyźnie, po jej śmierci przebywał dobrach Koziełł-Poklewskich pod Uralem. W 1905 osiadł w Suchedniowie.
Malował przede wszystkim sceny rodzajowe (Przy kufelku, Chora żona, U wodopoju), batalistyczne (Bitwa pod Cudnowem, Epizod z roku 1863) i myśliwskie (Polowanie na niedźwiedzia, Połów ryb na oścień). Był także autorem portretów i obrazów religijnych, m.in. Św. Jakuba dla kościoła w Śędziejowicach k. Buska Zdroju.
Znana jest stosunkowo niewielka liczba dzieł artysty – wiadomo, że do roku 1927 jego obraz Bitwa pod Cudnowem znajdował się w Muzeum Polskim w Rappersilu, a dziś zaledwie kilka jego prac (rysunki i obraz U wodopoju) znajduje się w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i Krakowie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2013-03-17 | 40 | 80 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |
