Bronisław Zelek (Nastaszów 1935, mieszka w Wiedniu) - grafik, autor plakatów, projektant czcionek. Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni prof. Henryka Tomaszewskiego. Dyplom otrzymał w 1961 roku. W latach 60. działał w środowisku Polskiej Szkoły Plakatu, które było wówczas bardzo aktywne. W ciągu tych dziesięciu lat stworzył swoje najwybitniejsze plakaty, spośród których wiele zostało nagrodzonych. W przeciwieństwie do panujących tendencji na dużą skalę używał fotografii i fotosów filmowych. Wykorzystywał także słowa i litery, które stały się dla niego podstawą ekspresji oraz kompozycji. Jak sam powiedział: „prześladują mnie litery”. Osiągnął mistrzostwo w łączeniu układów literniczych i obrazu. W 1967 roku został laureatem prestiżowej nagrody WAG im. Tadeusza Trepkowskiego. W latach 70. asystował prof. Tomaszewskiemu.

Bronisław Zelek zapisał się w historii polskiego plakatu głównie jako realizator tematów filmowych, choć odnajdował się także w innych gatunkach - projektował dla Polskiej Federacji Jazzowej, jest także autorem jednego z najpiękniejszych plakatów chopinowskich ("VIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina"). Jednak to plakat filmowy, ze specyficznym sposobem traktowania fotosów, skrajnie oszczędną kolorystyką i zintegrowaną z obrazem typografią, sprawił, że Zelek rozpoznawany jest jako specjalista od ukazywania grozy.