polski malarz i dekorator teatralny, brat malarza Fryderyka Klopfera; w latach 1876-1881 studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Równocześnie pracował pod kierunkiem Adama Malinowskiego w dekoratorni Warszawskich Teatrów Rządowych. W 1888 wyjechał do Wiednie, gdzie kształcił się jeszcze u Hermana Burgherta, dekoratora teatru dworskiego. Wróciwszy do Warszawy w roku 1890 objął kierownictwo pracowni dekoratorskiej Teatrów Rządowych, prowadzonej wraz z J. Guranowskim do 1905. W późniejszym okresie był nauczycielem rysunku w szkołach warszawskich. Był autorem dekoracji, m.in. do Rycerskości wieśniaczej (1891), Willidy (1893), Hrabiny (1898), Tanhäusera (1901). Zajmował się także malarstwem sztalugowym, tworząc liczne nastrojowe pejzaże, które w latach 1880-1901 pokazywał przede wszystkim na warszawskich wystawach w TZSP, Salonie Krywulta i Salonie Artystycznym. Brał też udział w wystawach w Monachium (1892) i Paryżu (Wystawa Światowa 1900). Posiadał ciekawą kolekcję teatraliów; wiele z nich ofiarował do zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie