Agra Art | Aukcje

- 13 października 2013

Jan Cybis, WIEŻA KOŚCIOŁA, 1957
  • nalepka

  • napis kredką

  • odwrocie obrazu


Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
WIEŻA KOŚCIOŁA, 1957
Nr:
18366
Technika:
olej, płótno
Wymiary:
50 cm x 61 cm
Cena wywoławcza:
25 000 zł
Cena uzyskana:
31 000 zł

IInformacje o dziele:

 

sygn. p.d.: J Cybis

Na odwrocie na płótnie autorski napis farbą: JAN CYBIS - WARSZAWA | ul. Karowa 14 | „Wieża kościoła“ 1957 r.; - obok napisy: 50 x 61 oraz Kat. MN. N 242. 

Na krośnie tuszem, kredką, ołówkiem napisy: Jan Cybis /.../ 1957 r. 50 x 61 ; 355; 298 k/I. Ponadto mała nalepka z numerem: 35D

Obraz z kolekcji rodziny artysty.

W okresie od lipca do września 1957 roku Jan Cybis - wraz z kolegami-malarzami Janem Wodyńskim i Kazimierzem Tomorowiczem - był na plenerze malarskim w Starym Sączu. Namalował wówczas ponad 50 akwarel i gwaszy przedstawiających okoliczne pejzaże uliczki i architekturę miasta. Motywy te powtarzał później w obrazach olejnych. Jedną z tych prac jest także prezentowany tu obraz Wieża kościoła.

Obraz reprodukowany i opisywany w: 

- Jan Cybis. Obrazy olejne, akwarele, rysunki. Katalog, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1965, nr kat. 242, il.; 

- T. Dominik, Jan Cybis, Warszawa 1984, s. nlb., nr kat. 243.

Jan Cybis:

Jan Cybis (Wróblin na Śląsku Opolskim 1897 - Warszawa 1972) rozpoczął studia malarskie w Akademii Sztuki i Przemysłu Artystycznego we Wrocławiu (1920-1921). Następnie kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Pankiewicza. W 1924 wraz z grupą kolegów tworzących tzw. Komitet Paryski (w skrócie „KP”; stąd nazwa grupy „kapiści”) wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę początkowo w kontakcie z Pankiewiczem, później samodzielnie. W 1930 wziął udział w pierwszej wystawie kapistów w paryskiej Galerie Zak, później we wspólnej wystawie w Genewie, a po powrocie do kraju w 1931 także w zbiorowej wystawie w Polskim Klubie Artystycznym w Warszawie. W 1932 miał pierwszą wystawę indywidualną w Krakowie. Był główną postacią grupy, propagatorem założeń wysuwających na naczelne miejsce zagadnienia koloru, który „był treścią i formą” jego malarstwa. Ostatnia wystawa w warszawskiej Zachęcie dała możliwość prześledzenia jego bardzo konsekwentnej drogi twórczej. Odrzucając wszelką anegdotę, tworzył obrazy malowane „z powodem plastycznym” – pejzaże, martwe natury, portrety. Był także tłumaczem i krytykiem sztuki, pisywał artykuły, m.in. do krakowskiego „Głosu Plastyków” , którego redaktorem naczelnym został w roku 1937. W roku 1946 został profesorem warszawskiej ASP, gdzie wykładał do 1968 (z przerwą 1951-1957). W 1955 wykładał też w PWSSP w Sopocie.
Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2013-10-13 75 25 000 zł 31 000 zł N/A PLN USD EUR