-
Obraz w ramie.
Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygnowany po lewej u dołu: Ignacy | Witkiewicz | 1917
Lata I wojny światowej Witkacy spędził w Rosji. Jesienią 1914 roku przybył do Petersburga, gdzie ukończył szkołę oficerską i dzięki protekcji swego wuja dostał się do elitarnego carskiego pawłowskiego pułku lejbgwardii. W lipcu 1916 wziął udział w działaniach wojennych - został ranny w krwawej bitwie nad rzeką Stochod na Ukranie. Odesłany do Petersburga więcej nie powrócił na front. Za wykazane męstwo mianowano go porucznikiem i odznaczono orderem św. Anny IV klasy.
W carskiej armii artysta pozostał do jesieni 1917, przeżył dwie rewolucje (lutową i październikową), przez kolegów z pułku został nawet wybrany na komisarza politycznego, bo - jak wspominał - „nie lał w mordę i nie przeklinał po matiuszkie“. Za to uczestniczył w papojkach a la maniere russe, w trakcie których powstało wiele portretów rysowanych węglem i barwnymi pastelami, częściowo dla rozrywki, częściowo dla pieniędzy - portretami Witkacy spłacał m.in. karciane długi.
Portret męski z 1917 roku jest charakterystyczny dla tego okresu jego twórczości - mocno skonstruowana głowa, z twarzą modelowaną różnymi odcieniami różu z silnymi akcentami bieli. Pozostałe elementy portretu - ubranie i tło - artysta potraktował szkicowo, ledwie je zaznaczając, jednak sposób prowadzenia kreski jest zdecydowany, zamaszysty, co wzmaga ekspresję całego wizerunku.
Dzieł...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2013-12-08 | 91 | 35 000 zł | 45 000 zł | N/A PLN USD EUR |
