Tadeusz Ryszard Gąsiewicz (Warszawa 5 VI 1897 – Żyrardów 28 I 1967) - artysta malarz (członek Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Warszawskiego, legitymacja nr 5638), dekorator, litograf i grafik. Uczęszczał do gimnazjum rosyjskiego, po ukończeniu którego zaczął studiować w Akademii Sztuk Pięknych im. Aleksandra III w Moskwie. Należał do przedwojennej grupy malarzy awangardystów. Jego obrazy były wystawiane w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie i w 1930 na Międzynarodowej Wystawie w Belgii, na której został wyróżniony Złotym Medalem za całokształt twórczości. Duży wpływ na jego malarstwo wywarły prace Józefa Rapackiego, które oglądał w dzieciństwie. Obrazy zarówno realistyczne, jak i abstrakcyjne, malował tylko techniką olejną. W czasie II Wojny Światowej zaginął dotychczasowy dorobek artysty. Po wojnie brał jeszcze udział w kilku wystawach, m.in. w 1948 w Domu Włókniarza, w 1962 w warszawskich Łazienkach i w Pałacu Kultury i Nauki, w 1963 w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie (indywidualnie), w 1966 - w Zachęcie w Warszawie (XI Wystawa malarstwa i grafiki ZPAP). W 1969 w Galerii Sztuki MDM w Warszawie oraz w 1972 w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie pokazywano wystawę pośmiertną artysty.