(Warszawa 6 XI 1926 – Warszawa 12 IV 2006)
Witold Janowski ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 1948. Od 1950 zajmował się projektowaniem graficznym (głównie plakatem), a także scenografią, wystawiennictwem i innymi dziedzinami sztuki. Od 1971 prowadził pracownię projektowania graficznego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Gdańsku. Wiele wystawiał w kraju i za granicą, m. in. w Kanadzie (1960), Włoszech (1964), Danii i Szwecji (1965) oraz na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie (1966, 1968, 1970, 1974, 1976) i innych przeglądach. Był laureatem licznych nagród. W 2005 Muzeum Plakatu w Wilanowie zorganizowało retrospektywę jego twórczości. Reprezentuje ona charakterystyczne cechy „polskiej szkoły plakatu”, jak oszczędność i staranny dobór motywów treściowych, malarskość, sięganie po poetycką metaforę, komentującą i dopowiadającą dzieło czy wydarzenie, o którym plakat informuje itp.