Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Obraz jest po konserwacji.
Artysta zaczął wystawiać dość późno, a na widowni powojennego życia Polski pojawił się jako malarz dojrzały. Należał obok Żaka do najtypowszych przedstawicieli Rytmu, ponieważ główną właściwością jego malowideł był przemyślany, staranny i płaski układ elementów: stylizowanych postaci ludzkich i zwierzęcych, kobiecych aktów i dzieci, drzew, krzewów oraz fragmentów architektury, jakie składały się na jego obrazy z przedstawieniem prac wiejskich, różnych scen idyllicznych, obrzędów, spotkań, wyjazdów, zajęć pasterskich i łowów. Płótna i pastele z lat 1920-32, jeśli nawet odnosiły się do czynności powszednich, sprawiały wrażenie mitologicznych kreacji dzięki stosowaniu zabiegów, jakie zamieniały ludzi w herosów, a dosiadane przez nich konie w antyczne rumaki. Wyobrażone przez artystę postacie nie miały odpowiedników w świecie rzeczywistym. Zwracały uwagę wydłużeniem proporcji, afektowną, opartą np. na kontrapoście pozą oraz klasyczną urodą ciał. Ukazywane w obrazach istoty, trochę tajemnicze, żyjące w idealnej i sennej przestrzeni, nosiły dziwaczne, jakby antykizowane stroje, suto drapowane tuniki lub płaszcze, to znowu wysokie kapelusze i obcisłe nogawice. Wraz z uproszczonymi sylwetami drzew i schematyczną architekturą tworzyły zgaszone powierzchnie barwne, typowe dla pasteli i gwaszów. Ich barwy zestrajały się w rozmyślnie bezdźwięczne harmonie,...
Wacław Borowski:
Wacław Borowski (Łódź 1885 - Łódź 1954) - malarz, grafik, scenograf - w latach 1905-1909 studiował w Krakowie malarstwo u Józefa Mehoffera w Akademii Sztuk Pięknych i, równolegle, historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1909-1913 przebywał w Paryżu. Zafascynowany dawnym malarstwem, kopiował wiele obrazów w muzeach. W okresie 1911-1914 podróżował do Włoch, studiując sztukę renesansu. Lata 1914-1919 spędził w Szwajcarii. Po powrocie do kraju mieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1927-1933 był profesorem malarstwa i kompozycji w Instytucie Sztuk Plastycznych. Czynny na wielu polach, zajmował się malarstwem sztalugowym, dekoracyjnym malarstwem ściennym (m.in. polichromie na Zamku Królewskim, na Rynku Starego Miasta w Warszawie), uprawiał grafikę (trzy teki litografii), projektował plakaty, ilustracje książkowe i scenografie dla teatrów Warszawy, Krakowa i Łodzi. Był współzałożycielem i prezesem grupy „Rytm”, członkiem Stowarzyszenia Grafików „Ryt”, należał do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Wiele wystawiał tak w kraju jak i za granicą, a jego prace wielokrotnie odznaczane były medalami i nagrodami. Twórczość Borowskiego należy do „klasycyzującego” nurtu polskiego malarstwa, związanego m.in. z artystami skupionymi wokół grupy „Rytm”. Jego obrazy wyróżnia zarówno dążność do syntezy i swoistego uproszczenia a nawet pewnej geometryzacji form, jak miękkość i statyka układów kompozycyjnych, opartych na rytmie ruchu, linii i płaszczyzn. Wrażenie ciszy, ładu i harmonii podtrzymuje łagodne światło i subtelna, pastelowa kolorystyka współtworząca liryczny nastrój pogodnej melancholii.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2014-03-23 | 69 | 15 000 zł | 63 000 zł | N/A PLN USD EUR |
