Zygmunt Sidorowicz (Lwów 1846 - Wiedeń 1881) po ukończeniu studiów na Politechnice we Lwowie, dzięki uzyskanemu stypendium, wyjechał do Wiednia, gdzie w latach 1864 - 1867 studiował w Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1867 urządził we Lwowie wystawę swych prac. W 1873 wyjechał na kilka lat do Monachium, gdzie obracał się w kręgu malarzy związanych z Józefem Brandtem. Miał wspólną pracownię z Aleksandrem Kotsisem i Walerym Brochockim. W 1878 przeniósł się na stałe do Wiednia. Malował portrety i sceny rodzajowe, ale przede wszystkim nastrojowe pejzaże, wrażliwie oddające klimat i światło zapadającego zmierzchu lub wczesnego poranka - malowane „więcej z odczucia natury, niż ze studiów“ gdzie „w każdym dotknięciu pędzla znać jak [autor] umie wybornie tłumaczyć naturę [jak] umie być wiernym przez uchwycenie [jej] prawdziwego charakteru“. Artysta wykonywał też kopie dzieł dawnych mistrzów i rysunki do czasopism.