Agra Art | Aukcje

- 12 października 2014

Zbigniew Makowski, UT IN LOCUM PERVENIREMUS QUEM DIXIT CIRCE, 1995-9
  • odwrocie obrazu


Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
UT IN LOCUM PERVENIREMUS QUEM DIXIT CIRCE, 1995-9
Nr:
17946
Technika:
olej, płyta
Wymiary:
146 cm x 112 cm
Cena wywoławcza:
40 000 zł
Cena uzyskana:
-

IInformacje o dziele:

 

sygn. p.g.: Zbigniew Makowski f · 1995·97·

Na odwrocie na ugrowym tle brązową farbą pisany odręcznie przez artystę fragment Cantus Circoleus Giordano Bruna.

Poniżej sygnatura artysty: Zbigniew Makowski f · II· 1997 ·

 

Twarz kobiety jest autorską wersją inspirowaną obrazem Parmigianino (Francesco Mazzola 1503-1540) L’Antea, który znajduje się w Galleria Nazionale di Capodimonte w Neapolu. Tytuł obrazu zaczerpnięty z łacińskiego przekładu Odysei Homera dokonanego przez renesansowego uczonego Andreasa Divus, opublikowanego w roku 1537. Jest to cytat z XI pieśni Odysei, z ustępu opisującego przybycie Odyseusza do Hadesu: „Tam, gdzie skierowała go Kirke”.

 

Zbigniew Makowski:

Zbigniew Makowski  (Warszawa 31 I 1930 - Warszawa 19 VIII 2019) studiował w ASP w Warszawie w latach 1950-1956, dyplom uzyskał w pracowni Kazimierza Tomorowicza. Początkowo skłaniał się ku surrealizmowi - podczas pobytu w Paryżu w 1962 zetknął się z André Bretonem i międzynarodowym ruchem Phases. Jednak decydujący wpływ na wyraz jego sztuki wywarły pozamalarskie zainteresowania, jakim się oddaje. Jest literatem, poetą, erudytą, zwłaszcza zaś znawcą szerokiego spektrum filozofii i wiedzy tajemnej wielu kultur. Znawstwo to wykorzystuje w swoich pracach malarskich, rysunkowych, a także w unikatowych książkach, które własnoręcznie wykonuje na specjalnie preparowanych papierach. W swych pracach nawarstwia symbole, cytaty i znaczenia w nieczytelny, zdawałoby się, chaos. Wypada jednak wierzyć krytykom, którzy twierdzą, iż prace Makowskiego otwierają przed cierpliwym i intelektualnie przygotowanym „czytelnikiem“ świat swoistej narracji. Sam artysta zaś zwraca uwagę na „permutacyjną“ strukturę swych prac, w których rozmaite cytaty i odniesienia kulturowe przeplatają się z jego prywatną ikonografią. Tak czy inaczej, z pewnością w pracach Makowskiego da się wyróżnić pewien „alfabet“ wizualno-symboliczny, którego elementy pojawiają się w nich stale w różnych konfiguracjach. Należą doń np. takie wizerunki, jak klucz, drabina, studnia, mandala, kielich itp. Otaczają je napisy, często łacińskie, a także pojedyncze cyfry, litery, ornamenty. Określił je ktoś jako rebusy o wielkiej urodzie, które można odczytywać, można też kontemplować. Od roku 1982 artysta przestał wystawiać, ale nie tworzyć. Powstają wówczas prace będące rodzajem nowoczesnego notatnika, rozpoczętego jeszcze w latach 60., do którego artysta powraca z nowymi przemyśleniami. Artysta jest laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody Krytyki Artystycznej im. Norwida (1973) i Nagrody im. Jana Cybisa (1992). Jego wielka kompozycja "Mirabilitas secundum diversos modos exire potest a rebus" (1973-1980) zdobi genewską siedzibę ONZ jako dar rządu polskiego.

Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2013-06-09 128 40 000 zł - N/A PLN USD EUR
2014-10-12 128 40 000 zł - N/A PLN USD EUR