Wojciech Ćwiertniewicz studiował malarstwo na ASP w Krakowie w latach 1976-1981. W 1987 otrzymał prestiżową Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida. Publikuje teksty o sztuce. Opublikował "Dziennik malarza", wyd. Stowarzyszenie Otwarta Pracownia, Kraków 2002. W latach 80. malował obrazy figuratywne utrzymane w duchu nowej ekspresji, niekiedy podejmujące postmodernistyczny dialog z motywami sztuki dawnej. Już wtedy fascynowały go tajemnicze ogrody, bujna roślinność, atmosfera gorących nocy. Obrazy utrzymane w takiej poetyce eksponował m. in. na wystawie "Ekspresja lat 80-tych", Sopot 1986. Pod koniec dekady zaczął malować cykl pejzaży zainspirowany egzotyczną, dziką przyrodą, z którą zetknął się na Maderze. Kompozycję wypełniały stłoczone, wydłużone, brunatno-zielonkawe pnie, w wąskiej partii rozjarzone żółcienią i czerwienią. Kompozycje te przesycone były wyrazem pierwotnej siły natury i archaizmu. Malowane w początku lat 90. kompozycje z wyraźnie rozgraniczonymi, równoważnymi strefami ziemi i nieba ewokowały nastrój pejzaży kosmicznych. W najnowszym okresie malarz wrócił do figuracji. Maluje pełne ruchu sceny z postaciami lub statyczne akty męskie lifesize. Osobnym wątkiem w jego twórczości jest malarstwo abstrakcyjne, w którym stosuje zwłaszcza motyw koła, przywiązując doń znaczenia symboliczne.