Bolesław Cybis (Massandra na Krymie 23 VII 1895 - Floryda 31 V 1957) - malarz, rysownik, rzeźbiarz, autor fresków i twórca porcelanowych figurek, nadzwyczaj popularnych w USA.

W latach 1912-1919 przebywał w Charkowie, gdzie po ukończeniu prywatnej Szkoły Realnej został studentem Charkowskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Związał się tam z awangardowym stowarzyszeniem artystycznym o kierunku kubistyczno-futurystycznym i uprawiał głównie rzeźbę.

Utrwalenie się władzy radzieckiej w Charkowie spowodowało ucieczkę artysty, który przez Stambuł dotarł do Warszawy w 1923 roku i natychmiast wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych do pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Brał udział w słynnych kazimierskich plenerach, w 1928 został współzałożycielem „Bractwa św. Łukasza”. W 1925 ożenił się Marią Tym, również studentką  Szkoły Sztuk Pięknych, która będzie mu wiernie towarzyszyć we wszelkich przedsięwzięciach artystycznych. Odbył podróże artystyczne wraz z żoną i Janem Zamoyskim do północnej Afryki i na Sycylię, które miały stylistyczny wpływ na dekoracje wnętrza statku „Batory”. Bardzo aktywny artystycznie i społecznie, w okresie Dwudziestolecia Międzywojennego, wykonał, m.in. malowidła ścienne w gmachu Wojskowego Instytutu Wojskowego w Warszawie (wraz z Janem Zamoyskim), wystrój pawilonu polskiego na Światową Wystawę w Paryżu „Sztuka i Technika” w 1937 r. Był też współautorem 7 obrazów historycznych przeznaczonych do sali honorowej pawilonu polskiego na Wystawie Światowej w Nowym Jorku, której otwarcie nastąpiło w maju 1939.

Cybisowie popłynęli statkiem “Batory” do Stanów Zjednoczonych wczesną wiosną 1939 eskortując polskie eksponaty. Wybuch II wojny światowej spowodował, że zostali w USA, otwierając Cordey China Inc. - studio ceramiczne w Trenton (New Jersey), przynoszące im spore dochody i artystyczne sukcesy.

Cybisowie odeszli z tego świata w tragiczny sposób - Bolesław zmarł na atak serca 31 maja 1957 na Florydzie, rok później odebrała sobie życie Maria. Przez kilka lat manufaktura porcelany funkcjonowała powielając wzory pozostawione przez artystów, z czasem jednak naginając się do amerykańskich gustów nabrała charakteru czysto komercyjnego.