Aniela (Lela) Pawlikowska (Lwów 11 VII 1901 – Londyn 23 XII 1980) – polska malarka, portrecistka i autorka ilustracji książkowych. Jej matką była Maryla Wolska, poetka, córka Wandy Monné, muzy i narzeczonej Artura Grottgera. Malarstwa i rysunku uczyła się w domu od malarza Karola Młodnickiego, następnie jako wolny słuchacz studiowała historię sztuki u profesorów Bołoz-Antoniewicza i Władysława Podlachy na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza. Studia malarskie kontynuowała – także jako wolny słuchacz – w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa i Kazimierza Sichulskiego.

W latach 30. XX w. brała udział w wielu wystawach we Lwowie, Krakowie, Warszawie i Zakopanem, a także w Lipsku, Rzymie, Florencji i Turynie. 

W 1946 trafiła do Wielkiej Brytanii, gdzie zajmowała się zarobkowo malowaniem portretów na zamówienie. W latach 50. stała się jedną z najpopularniejszych portrecistek Wielkiej Brytanii. W 1955 w londyńskiej Parsons Gallery odbyła się jej wielka indywidualna wystawa, która stała się dużym wydarzeniem kulturalnym nie tylko wśród brytyjskiej Polonii. Pracę kontynuowała do końca życia mimo utraty wzroku w jednym oku. Ważny nurt twórczości Leli Pawlikowskiej, oprócz portretu i grafiki książkowej, stanowiła tematyka religijna, zwłaszcza o charakterze maryjnym.