Andrzej Dłużniewski -(Poznań 1939, Warszawa 2012). Uprawiał malarstwo, rysunek, plakat, fotografię, tworzył instalacje, a także formy literackie - od beletrystyki do poezji konkretnej.

W latach 1958-60 studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej, w latach 1960-61 jako wolny słuchacz uczęszczał na Wydział Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1961 roku pracował w Telewizji Polskiej jako rekwizytor i inspicjent, a po opublikowaniu jego opowiadań we "Współczesności", także jako młodszy redaktor. W 1962 rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby w pracowni Mariana Wnuka i w Pracowni Projektowania Brył i Płaszczyzn Oskara Hansena, które ukończył w 1968 roku (dyplom z rzeźby). Od 1970 roku wykłada na wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej ASP (w latach 1971-73 jednocześnie na PWSSP w Łodzi), w 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1980-1993 z żoną Emilią Małgorzatą, absolwentką malarstwa, organizował wystawy, odczyty i spotkania artystów polskich i zagranicznych (m.in. liczne prezentacje ruchu "Fluxus") w swoim mieszkaniu przy Piwnej 20/26, które w tym czasie stało się ważnym ośrodkiem życia artystycznego. Działalność tę dokumentuje katalog "Piwna 20/26 Emilii i Andrzeja Dłużniewskich 1980-1993" (1994).

Laureat nagrody im. Katarzyny Kobro (2003) oraz nagrody im. Jana Cybisa (2006).