Danuta Leszczńska-Kluza (Przemyśl 1926 - Kraków 2019) – malarka; studiowała w krakowskiej ASP w latach 1946-1952 pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki i Zygmunta Radnickiego, dyplom w 1952 u Z. Pronaszki. Brała udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale (1955). Początkowo tworzyła głównie rysunki i papierowe collage oraz grafikę, z czasem jej twórczość zdominowało malarstwo. Na początku lat 60. Była stypendystką MkiS w Paryżu i we Włoszech. Już wtedy zdobyła szereg nagród i wyróżnień, m.in. srebrny medal Internazionale Accademia di Tommaso Campanella w Rzymie (1968), rok później zostając członkiem tego stowarzyszenia. W 1969 wzięła udział w Biennale w Sao Paulo.

Od lat 80. tworzy monumentalne cykle malarskie, których tematem jest samotność i egzystencja człowieka. Często z niejednorodnych, rozproszonych elementów powstają przejmujące kompozycje pełne symboliki i filozoficznego przesłania.