Karl P. Kowalczewski (ur. 31 grudnia 1867 w Czerniejewie, zm.1927) – niemiecki rzeźbiarz pochodzący z Wielkopolski. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste) pod kierunkiem Ludwiga Manzla, po ukończeniu nauki pozostał na stałe w stolicy Niemiec. Tworzył rzeźby dekoracyjne, pomniki i popiersia, ponadto zajmował się medalierstwem. W 1909 został odznaczony prestiżową nagrodą akademicką „Rompreis”. Do dorobku artystycznego Karla Kowalczewskiego należy zaliczyć ok. sto portretów medalierskich i sześć plakiet w gipsie. Jednym z najbardziej znanych jego dzieł był odsłonięty 24 czerwca 1923 Pomnik poległych strzelców gwardii[a] na Bassinplatz, największym placu Poczdamu[1], po wojnie przeniesiony do koszar w Geltow, Schwielowsee.

Bratem artysty był Paul Ludwig Kowalczewski (1865–1910), również rzeźbiarz.