Emil J. F. Kuhlmann  (Reher koło Hanoweru 1876 – Rosenheim 1956)  od rodzinnej miejscowości zwany także Kuhlmann-Reher, studia malarskie rozpoczął w roku 1895 w ASP w Monachium pod kierunkiem Karla Rauppa, Franza von Stucka i Otto Seitza. W 1896 odbył kilkumiesięczną podróż do Austrii, Dalmacji i na Węgry. Przez dłuższy czas przebywał także we Francji, we Włoszech i w Holandii. Stale mieszkał w Monachium, w późniejszych latach życia przeniósł się do Rosenheim. Był przede wszystkim portrecistą i malarzem rodzajowym. Z upodobaniem malował, drobiazgowo wykończone i stylizowane na dawne malarstwo holenderskie (strój, wnętrza), portrety i postaci mężczyzn skupionych na czytaniu listu lub książki, palących fajki czy pijących wino. Rzadziej malował też pejzaże, ożywiane często rodzajowym sztafażem. (Uwaga: daty życia artysty za: Bruckmanns Lexikon der Münchner Kunst, Münchner Maler im 19./20. Jahrhundert, Fünfter Band, Bruckmann München 1993, s. 517)