Malarz, freskant-dekorator. Po studiach w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki kontynuował naukę w Monachium. Związał się ze środowiskiem krakowsko-lwowskim. W krakowskim TPSP wystawiał w latach 1888-1892, podpisując się Damazy K (od 1893 r. już całym nazwiskiem). Udzielał lekcji rysunków, dekorował mieszkania. Był członkiem lwowskiego Związku Artystów Polskich. W westybulu tamtejszego Teatru Miejskiego wykonał alegoryczny fresk. Wystawiał w lwowskim TPSP z przewrwami od 1894 do 1927 r. W 1926 r. przeniósł się do Poznania i od tamtego czasu zapewne niewiele wystawiał, gdyż w poświęconej mu przez Koperę wzmiance w "Dziejach malarstwa w Polsce" został potraktowany jako nieboszczyk.Malował olejno i pastelami konwencjonalne sceny rodzajowe w guście monachijskim, typy huculskie oraz krajobrazy i martwe natury.