Antoni Procajłowicz (Rodatycze k. Gródka Jagiellońskiego 1877 - Kraków1949) malarz, grafik, rysownik, pedagog. W latach 1896-1901 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. W latach późniejszych studia kontynuował we Florencji. Przyjaźnił się z Wojciechem Weissem, który namalował jego portret (Melancholik 1898) i obracał się w kręgu artystów Młodej Polski, zgrupowanych wokół Stanisława Przybyszewskiego. W 1899 po S. Wyspiańskim objął kierownictwo artystyczne pisma "Życie". Czynny na wielu polach, był m.in. członkiem Tow. Artystów Polskich Sztuka oraz Polska Sztuka Stosowana. Od 1908 wykładał malarstwo dekoracyjne w Państw. Szkole Przemysłowej w Krakowie. W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Aktywnie działał na polu grafiki książkowej. Jego ilustracje, projekty okładek i winiety mają cechy stylowe secesji, ale widoczny jest w nich także wpływ folkloru polskiego. Zajmował się także dekoracją wnętrz (malowidła ścienne, mozaiki) i projektował witraże. W malarstwie posługiwał się techniką olejną, rzadziej temperą. Malował nastrojowo-symboliczne pejzaże w stylu szkoły Jana Stanisławskiego, a także portrety. Swoje prace ppokazywał na różnych wystawach  Brał udział w licznych wystawach. Jego prace znajdują się w zbiorach licznych muzeów polskich.