Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
40 x 27,5 cm (w świetle passe-partout)
sygn. z martycy p.d.: Z. STRYJEŃSKA
na dowrocie l.d.: COPYRIGHT BY C. SZWEDZICKI 1939
Praca jest oprawiona
oryginalna teka nosi tytuł: „Polish Peasants’ Costumes”. With Introduction and notes by Dr. Thadee Seweryn Curator of Ethnographical Museum in Cracow, Nice (France) 1939.
Teka składała się z 20 litografii i 20 gwaszy malowanych szablonem. Wymiary kart: 50 x 39,5.
Niestety, ta konkretna praca nie jest reprodukowana w monograficznym katalogu Zofia Stryjeńska 1891-1976, katalog pod red. naukową Światosława Lenartowicza, Muzeum Narodowe, Kraków 2008; teka jest opisana na s. 359-360 i w osobnym artykule na s. 265.
Teka jest ostatnią i najobszerniejszą teką graficzną Stryjeńskiej. Składa się z okładki i 40 plansz, z których połowa to litografie, połowa – gwasze wykonane techniką szablonu pochoir.
Pochoir - „pracochłonny sposób wykonywania ilustracji, polegający na kolorowaniu całego nakładu przez wyspecjalizowanych malarzy”. Z. Stryjeńska mogła poznać tę technikę w czasie studiów w Monachium. Technika ta była stosowana w luksusowych czasopismach ilustrowanych, np. „Gazette du Bon Ton” (wyd. 1912-1925). Wydawca teki, C. Szwedzicki, publikował też inne teki i cykle z planszami wykonanymi tą techniką.
Zofia Stryjeńska:
Zofia Stryjeńska, z domu Lubańska (Kraków 1891 - Genewa 1976) - malarka, ilustratorka, scenograf - była jedną z barwniejszych postaci polskiego środowiska artystycznego w dwudziestoleciu międzywojennym. Po krótkim okresie nauki u Leonarda Stroynowskiego i w krakowskiej szkole Marii Niedzielskiej wyjechała do Monachium, gdzie w latach 1911-1912 w męskim przebraniu studiowała w Akademii Sztuk Pięknych (kobiet wówczas na studia nie przyjmowano). Debiutowała w krakowskim TPSP w roku 1912 cyklem kartonów Polskich bajd inspirowanych opowieściami ludowymi. W 1916 wyszła za mąż za Karola Stryjeńskiego. Do 1919 mieszkała w Krakowie, później w Paryżu, Krakowie, Zakopanem i Warszawie. W roku 1925 odniosła międzynarodowy sukces na Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, otrzymując Gran Prix w czterech działach (malarstwo, plakat, tkanina, ilustracja) oraz Diplom d’Honneur za projekty zabawek. Zajmowała się dekoracyjnym malarstwem architektonicznym, polichromią, ilustratorstwem, scenografią (m.in. Harnasie Karola Szymanowskiego; 1938), wzornictwem przemysłowym (projekty kilimów, zabawek). Stworzyła własny specyficzny styl w dekoracyjnie stylizowanych, barwnych, pełnych dynamiki i temperamentu obrazach; temperach, akwarelach i gwaszach. W ich tematyce odwoływała się do legend, wierzeń, historii i obyczajowości ludowej. Wydała kilka tek graficznych (Bożki słowiańskie, 1917 i 1922) i albumów reprodukcji (Tańce polskie, 1927; Pascha, 1929; Piastowie, 1929; Gusła Słowian / Magie Slave, 1934). Jej prace popularyzowane były także przez liczne barwne pocztówki.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2016-02-16 | 50 | 500 zł | 800 zł | N/A PLN USD EUR |
