Wincenty Łukasz Mrzygłód (Vincent Lucas Mrzyglód, także Mrzyglod; (Wielka Paczyna [Gross Patschin], pow. gliwicki 1884 - Nysa 1952), malarz i konserwator. Malarstwa uczył się we Wrocławiu - początkowo w pracowni Juliana Wałdowskiego, a później u Eduarda Kaempffera w Kunst und Kunstgewerbeschule. W 1907 wstąpił do zakonu franciszkanów, przybierając zakonne imię Łukasz, którego później stale używał. W czasie I wojny światowej służył w wojsku. W 1919 otrzymał dyspensę od ślubów zakonnych, nie wrócił już do zakonu i założył rodzinę. Od 1932 mieszkał w Nysie, kierując Prowincjonalnymi Warsztatami Restauratorskim (do 1945 odrestaurowano tu ponad 400 zabytków). Po wojnie uniknął wysiedlenia i pozostał w Nysie. Nadal pracował jako konserwator, uczył także rysunku w Seminarium Księży Werbistów. Był członkiem katowickiego oddziału ZPAP. Malował głównie obrazy religijne, portrety i pejzaże. Zajmował się malarstwem ściennym, wykonując m.in. polichromię w kościele w Wielowsi k. Gliwic (1950). Miał duże zasługi jako konserwator – w 1931 odsłonił dawną polichromię w kościele w Kałkowie k. Nysy, a w 1935 we współpracy z F. Adamczykiem odnowił gotycki tryptyk w ewangelickim kościele w Kostowie k. Kluczborka (obecnie w Katedrze Opolskiej). Prace artysty znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Archidiecezjalnym we Wrocławiu czy Muzeum w Nysie.