Zdzisław Jurkiewicz (ur.13 III 1931 Wolsztyn) studiował na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, który ukończył w 1956. Z macierzystym wydziałem związał swą dalszą karierę naukową, od doktoratu w 1965, poprzez habilitację w 1978, do profesury w 1981. W 1996 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Wykładał rysunek, malarstwo i teorię koloru. Równolegle od początku lat 60. rozwijał własną twórczość i uczestniczył w życiu artystycznym. W latach 1960-1983 należał do ZPAP, od 1965 jest członkiem Grupy Wrocławskiej. Od połowy lat 50. współtworzył wrocławskie środowisko malarzy awangardowych, zainteresowanych językiem geometrii, a z czasem sztuką konceptualną i pojęciową. W latach 70. tworzył prace będące wizualizacją różnych koncepcji i projektów, np. cykl "Kształt ciągłości", poświęcony zapisowi realnej i mierzalnej długości w polu obrazu czy arkusza papieru. W 1995 wykonał instalację pt. "Rośliny w mojej pracowni". Obok malarstwa, rysunków, obiektów i fotografii jest autorem licznych tekstów teoretycznych i krytycznych o sztuce oraz tomiku poezji. Wiele wystawiał w kraju i za granicą, uczestniczył w plenerach, sympozjach i spotkaniach artystycznych. Jest laureatem Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida w 1973, Nagrody Ministra Kultury i Sztuki w 1995 i wielu innych. Jego twórczość jest reprezentowana w czołowych kolekcjach muzealnych w kraju i w wielu zagranicznych. Mieszka we Wrocławiu.