Józef Męcina-Krzesz w latach 1877-1884 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie od 1882 był uczniem Jana Matejki. W roku 1884 za obraz Bitwa pod Orszą otrzymał stypendium na dalsze studia w Paryżu, dokąd wyjechał w 1885. Studiował w szkole J.P. Laurensa, nawiązu-jąc wiele kontaktów z artystami francuskimi. W latach 1888-1892 wystawiał swe prace na oficjalnych Salonach, a w 1889 uzyskał mention honorable za Portret E. Chojeckiego. Wykonywał ilustracje do pism „Ilustration” i „Figaro Illustré”. Wiele podróżował – był we Włoszech, w Mona-chium, Dreźnie i Londynie. W 1894 wrócił do Krakowa. W latach 1914-1916 był w Pradze, a w roku 1921 przeniósł się do Poznania. We wczesnym okresie twórczości pod wpływem Matejki malował głównie obrazy historyczne, później także sceny rodzajowe i religijne (cykl Ojcze nasz) oraz liczne portrety. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą (m.in. w Paryż, Petersburgu, Kijowie, Budapeszcie, Berlinie).