Jan Jaromir Aleksiun studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła PWSSP (od 1996 ASP) we Wrocławiu w latach 1959-1966. Od 1970 pracuje w tej uczelni jako pedagog, obecnie jest profesorem na Wydziale Grafiki. W 1981 został wybrany na rektora, odwołany w stanie wojennym. Od 1994 przez kilka lat pracował na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. W początku lat 70. wraz z Eugeniuszem Getem-Stankiewiczem, Janem Sawką i in. współtworzył tzw. „czwórkę wrocławską” – krąg artystów związanych z kulturą studencką. Tworzył plakaty do spektakli teatrów studenckich, imprez muzycznych, festiwali itp. Równolegle zajmował się malarstwem, rysunkiem i grafiką warsztatową, które to dziedziny dziś stały się głównym nurtem twórczości artysty. Otrzymał m. in. srebrny medal na III Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1970, nagrodę na III Międzynarodowym Biennale Grafiki, Kraków 1970, Międzynarodowej Wystawie Grafiki „Bianco e nero”, Lugano 1972, nagrodę za najlepszy plakat Wrocławia w 1980. Jest laureatem Nagrody Miasta Wrocławia za 1981. Po 13 XII 1981 działał w ruchu kultury niezależnej we Wrocławiu.