Maria Pia Górska - malarka, pisarka, pedagog - siostra Konstantego Marii Górskiego, filologa i historyka sztuki. Jej pierwszym nauczycielem rysunku był Józef Rapacki, później uczył ją także Józef Mehoffer, a życzliwych rad i wskazówek udzielał Józef Chełmoński, mieszkający w Kuklówce, nieopodal Woli Pękoszewskiej. W roku 1908 malarka zamieszkała w Warszawie, gdzie od 1920 uczyła się jeszcze w prywatnej szkole u Konrada Krzyżanowskiego i Tadeusza Pruszkowskiego, a w latach 1922-1928 studiowała w Szkole Sztuk Pięknych. Malowała portrety, sceny rodzajowe, alegoryczne i religijne oraz pejzaże. Swoje obrazy pokazywała na wystawach w warszawskiej Zachęcie. W 1929 brała udział w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Uczestniczyła w kilku wystawach zagranicznych - w Pittsburgu (1928), Amsterdamie, Wenecji (1933). Po wojnie mieszkała w Krakowie. Była autorką wspomnień o wielu wybitnych, znanych jej, artystach i osobistościach z przełomu wieków opublikowanych p.t. Paleta i pióro.