-
-
odwrocie obrazu
Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: Tymon
Na krosnach częściowo zachowana drukowana nalepka, wypełniona atramentem, czytelna jedynie we fragmentach: /.../DY /.../ZTU/.../ | Rodzaj dzieła /../ | Podpis autora /...ki | Tym/.../.
Przy prawej krawędzi tekst: Kartkę niniejszą [nale]ży przykleić na eksp[onacie].
Zachowane fragmenty tekstu pozwalają zidentyfikować tę nalepkę jako nalepkę wystawową Instytutu Propagandy Sztuki, gdzie obraz był eksponowany w roku 1933 p.t. Arlekin.
Postacie ze świata cyrku są jednym ze stałych motywów przewijających się przez całą twórczość Tymona Niesiołowskiego - od wczesnych rysunków z lat 1903-1904, poprzez szereg obrazów okresu międzywojennego, po całe serie kompozycji powstałych już po wojnie. Jest w tych obrazach wyraźna nuta melancholii. Cyrk Niesiołowskiego, to nie tylko spektakl, ale przede wszystkim ludzie. Czasem widzimy ich na arenie, gdzie mają imponować, śmieszyć. Ale najczęściej ci klowni, muzykanci, pierroci ukazani są nie w pełnym blasku świateł, lecz niejako prywatnie samotni i rozmarzeni. Taki jest też Arlekin z naszego obrazu.
Obraz wymieniony:
- Wystawa zbiorowa prof. Ludomira Slendzińskiego. Wystawa Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. Krypta Królewska Bazyliki Wileńskiej, Katalog, Instytut Propagandy Sztuki, Warszawa, kwiecień-maj 1933, s. 16-17, nr kat....
Tymon Niesiołowski:
Tymon Niesiołowski (Lwów 1882 - Toruń 1965) – malarz, grafik, pedagog; w latach 1900 - 1905 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera. W okresie 1906 - 1926 mieszkał w Zakopanem, skąd podróżował do Włoch, Paryża i Monachium. W roku 1908 był współzałożycielem „Grupy Pięciu”, od 1917 związał się z ugrupowaniem „Formistów”, a od 1922 ze Stowarzyszeniem „Rytm”. W roku 1926 przeniósł się do Wilna, gdzie został dyrektorem Szkoły Rzemiosł Artystycznych, a od 1928 wykładał na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Po wojnie objął katedrę Wydziału Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu; od 1958 był członkiem „Grupy Toruńskiej”. Malował – wyróżniające się dekoracyjnością formy i koloru – martwe natury, akty, portrety, rzadziej pejzaże. Jego styl ewoluował z biegiem lat; wczesne prace ujawniają wyraźne wpływy Wyspiańskiego, późniejsze – wyraźne inspiracje malarstwem francuskim, m.in. twórczością Gaugina, Picassa czy Matisse’a. W obrazach dojrzałego okresu twórczości często stosował płaskie plamy barwne, obwiedzione silnie zarysowanym konturem. Artysta zajmował się także grafiką.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2017-03-26 | 104 | 50 000 zł | 50 000 zł | N/A PLN USD |
