Czesław Rzepiński (Strusów k. Trembowli 1905 - Kraków 1995) rozpoczął studia w Wolnej Szkole Malarstwa Ludwiki Mehofferowej w 1923. Następnie studiował w ASP w Krakowie w latach 1925-1929, a na koniec w Oddziale Paryskim ASP, prowadzonym przez prof. Józefa Pankiewicza. Od 1931 wystawiał z grupą „Zwornik”. W latach 1945-1947 był prezesem ZPAP. Pracował też jako pedagog, m.in. prowadził kursy dla nauczycieli rysunku w Liceum Krzemienieckim (1935-1939), a od 1945 do emerytury w 1973 wykładał w macierzystej uczelni, od 1948 jako profesor. W latach 1954-1967 był rektorem ASP w Krakowie. W swym malarstwie odwoływał się do tradycji postimpresjonizmu. Przez całe życie był konsekwentnym kolorystą, traktującym motyw czy temat obrazu jako pretekst do swobodnej gry barw, a czasem rozwiązań dekoracyjnych, czemu sprzyjało właściwe mu prowadzenie pędzla drobnymi, kolistymi ruchami. Do spopularyzowania sztuki Rzepińskiego przyczynił się Wiesław Ochman, oddany kolekcjoner jego prac.