-
-
odwrocie
Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
wymiary w świetle oprawy
sygn. p.d.: Witkacy 1930 III | (T. C + Co)
Obraz w oryginalnej oprawie, na odwrocie dwukrotnie odręcznie wpisane nazwisko modelki (za każdym razem z błędem literowym).
Proweniencja:
obraz należał do babki obecnego właściciela, zamieszkałej w Skierniewicach Heleny Bańkowskiej, de domo Falkowskiej, która w okresie międzywojennym wielokrotnie odwiedzała Zakopane, gdzie była pacjentką dr Aleksandry Totwenowej.
Portretowana, Aleksandra Totwenowa (1893-1977) była lekarką okulistką. Studia medyczne ukończyła w roku 1927 na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1930-1938 pracowała jako lekarz zakopiańskiej Kasy Chorych, a po wojnie w Ubezpieczalni Społecznej. Jej mąż, Stefan Totwen (1896-1963) praktykował w Zakopanem od 1930 jako lekarz-laryngolog. Leczył, m.in. Witkacego, który w tym okresie miał nieustające, utrudniające mu codzienne życie, problemy z zatokami. Artysta nazywał lekarza „specem nosowym” i bardzo chwalił sobie zaordynowaną przezeń kurację kroplami do nosa zawierającymi, m.in. kokainę. Na przełomie lat 20. i 30. XX w. Witkacy prowadził zresztą eksperymenty polegające na wykonywaniu portretów także pod wpływem kokainy. Odbywało się to pod opieką doktora Teodora Białynickiego Biruli, z udziałem zaprzyjaźnionych osób, do których należało też małżeństwo Totwenów. Od stycznia 1930 do...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2017-06-11 | 51 | 35 000 zł | 61 000 zł | N/A PLN USD |
