Agra Art | Aukcje

- 11 czerwca 2017

Alfred Lenica, GNIEW PTAKA, 1976
  • odwrocie


Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
GNIEW PTAKA, 1976
Nr:
23452
Technika:
olej, płótno
Wymiary:
47 cm x 39 cm
Cena wywoławcza:
12 000 zł
Cena uzyskana:
20 000 zł

IInformacje o dziele:

sygn. p.d.: lenica

na odwrocie na płótnie sygn.: A. LENICA | WARSZAWA | 1976 | „GNIEW PTAKA“ [podkreślone]

 

Kameralny obraz Gniew Ptaka posiada typowe cechy malarstwa Alfreda Lenicy z lat 70., które trafnie scharakteryzowano we wstępie do katalogu wystawy w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie: „...jego płótna i kartony wypełnione są rozwibrowanymi, dynamicznymi formami, które przywołują dalekie skojarzenia i analogie z kształtami organicznymi. Pierwsze wrażenie pozwala interpretować te obrazy jako malarstwo czysto abstrakcyjne, nieprzedstawiające, jako swobodną grę barw, plam, linii i ich dynamicznej kompozycji. Warto jednak zwrócić uwagę, że autor prowokuje do dalszej, głębszej i bardziej wnikliwej interpretacji swoich dzieł, poszerzając pole możliwych odczytań poprzez znaczące tytuły...“

 

Alfred Lenica Malarstwo
Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 30 czerwca - 1 sierpnia 2004
Wystawa ze zbiorów Grzegorza Króla  

Alfred Lenica:

Alfred Lenica (Pabianice 1899 - Warszawa 1977) uczył się prywatnie rysunku i malarstwa w pracowniach Artura Hannytkiewicza i Piotra Kubowicza w Poznaniu (1925-1928). W latach 30. malował obrazy figuratywne, nawiązujące w stylistyce do kubizmu. Nieco później uległ wpływom surrealizmu, który, pomijając lata socrealizmu, stanie się dlań najpoważniejszym obszarem poszukiwań malarskich. Od połowy lat 40. utrzymywał stałe kontakty z kręgiem „Grupy Krakowskiej“, przyjaźnił się z Jerzym Kujawskim. Po przeniesieniu się do Poznania, w 1947 został współzałożycielem awangardowej grupy „4F+R“ (farba, forma, fantastyka, faktura + realizm). Jest autorem pierwszego polskiego obrazu taszystowskiego (Farby w ruchu, 1949, tempera). W okresie socrealizmu włączył się w nurt oficjalnej sztuki, pracując jednocześnie jako organizator życia artystycznego, prezes Okręgu Poznańskiego ZPAP (1948-1950) i jednocześnie kierownik Pracowni Sztuk Plastycznych tamże. W końcu lat 50. przeniósł się do War-szawy i również tu do 1969 pełnił kierownicze funkcje w ZPAP. W drugiej poł. lat 50. ponownie - po eksperymentach z lat 40. - uprawiał informel, malując chętnie techniką drippingu. Około 1958 wypracował indywidualny, charakterystyczny dlań styl wirujących, kolorowych, niekiedy kaligraficznie opracowanych form, które dynamicznie wypełniały pola obrazów. Tworzył je techniką zbliżoną do surrealistycznej dekalkomanii. Styl ten stał się znakiem rozpoznawczym artysty do końca życia. W swych obrazach nie unikał kształtów nawiązujących do form naturalnych (jego malarstwo nazywano „biologicznym“), a w latach 70. niekiedy włączał do kompozycji motywy figuralne. Wystawa retrospektywna artysty odbyła się w Galerii Zachęta w Warszawie w 1974.

Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2017-06-11 83 12 000 zł 20 000 zł N/A PLN