IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: Halicka
Na lewej bocznej listwie krosna napis tuszem: B.D. [znak kolekcji Bernarda Davisa (?)]
Proweniencja:
W 1931 obraz A. Halickiej z autorskim tytułem - Les Maisons au Bord de la Mer - wystawiony był w filadelfijskiej Crillon Galleries jako własność Bernarda Davisa (ur. 1893), filantropa, bankiera i przemysłowca, właściciela zakładów włókienniczych La France Industries w Filadelfii, a także wybitnego kolekcjonera sztuki, zapalonego filatelisty, założyciela i dyrektora National Philatelic Museum przy tamtejszym Temple University (1948). W latach 40. Bernard Davis liczne obrazy ze swej kolekcji - znanej jako La France Art Institute - ofiarował do zbiorów amerykańskich muzeów, m.in. Philadelphia Museum of Art oraz Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku.
Obraz wymieniony i reprodukowany:
- [Katalog] Halicka, April 23 to May 9 1931, Crillon Galleries, Inc., Rittenhouse Square, West, Philadelphia Penna., nr kat 18, il. na okładce (jako: Les Maisons au Bord de la Mer; z adnotacją: Collection Bernard Davis, Philadelphia).
Alicja Halicka:
Alicja Halicka (Kraków 1889 - Paryż 1974) – malarka, ilustratorka, scenograf – uczennica Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza i Wojciecha Weissa w prywatnej Szkole Marii Niedzielskiej w Krakowie. W młodości wiele podróżowała po Europie. W 1912 krótko studiowała w Monachium; pod koniec tegoż roku przyjechała do Paryża. Tu, w Académie Ranson uzupełniała wykształcenie w pracowni Maurice’a Denisa i Paula Sérusiera. W 1913 poślubiła malarza Ludwika Marcoussisa (1878/83-1941). Podczas I wojny światowej przebywała w Normandii. W latach dwudziestych stale mieszkała w Paryżu, gdzie m. in. pracowała jako dekoratorka i projektantka mody. W latach 1935-1938 kilkakrotnie podróżowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie m.in. projektowała dekoracje i kostiumy do baletu Le jardin public, wystawionego przez Ballets Russes de Monte Carlo w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Jako scenograf współpracowała też z American Ballet przy Pocałunku wróżki, wystawionym również w nowojorskiej Metropolitan Opera. W latach II wojny światowej przebywała na południu Francji, m.in. Vichy, Cusset (gdzie w 1941 zmarł L. Marcoussis) i w Marsylii. Po 1945 wiele podróżowała, dwukrotnie była w Indiach (1947 i 1952), odwiedziła Polskę (1952 i 1956) i ZSRR (1960). Malowała portrety, pejzaże, martwe natury, wnętrza oraz sceny figuralne powstające pod wpływem sztuki francuskiej, zwłaszcza kubizmu. W latach trzydziestych malowała, m.in. widoki Paryża inspirowane obrazami R. Dufy’ego, po wojnie także widoki ze swych licznych podróży. W latach dwudziestych zaczęła tworzyć też, tak zwane, „Romanses Capitonnes” (wytłaczane romanse), specyficzne kompozycje łączące malarstwo, płaskorzeźbę i collage. W 1946 wydała tom wspomnień pt. Hier. Souvenirs (wyd. polskie pt. Wczoraj. Wspomnienia, Kraków 1971). Artystka uczestniczyła w licznych wystawach w galeriach i Salonach paryskich (m.in. Salon d’Automne, Salon des Indépendants, Salon des Tuileries, Salon de Surindépendandants), a także w wystawach w Hadze, Wiedniu, Brukseli, Londynie, Zurychu, Nowym Jorku, Chicago. Miała też szereg wystaw indywidualnych – w Paryżu, Londynie, Filadelfii, po wojnie także w Warszawie i w Indiach (1952).
Uwaga: we wcześniejszej literaturze (także w Wikipedii) dotyczącej Alicji Halickiej pojawiały się różne, sprzeczne zapisy dat jej życia - (1895–1975) lub też (1884–1975). Dopiero kilka lat temu, dzięki odnalezieniu nieznanych wcześniej dokumentów, poznano właściwe daty narodzin i śmierci artystki: 20. 12. 1889 – 30. 12. 1974.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2017-10-15 | 69 | 50 000 zł | 124 000 zł | N/A PLN USD |