Edward Loevy (Lövy, Loewy) – malarz, rysownik, ilustrator – naukę rysunku i malarstwa rozpoczął u Stanisława Heymana w Warszawie. W latach 1872-1878 studiował w Akademii monachijskiej pod kierunkiem Aleksandra Straehubera i Otto Seitza. Według niektórych przekazów, kształcił się także w Akademii petersburskiej. W 1878 wrócił do Warszawy, a około 1880 osiadł na stałe w Paryżu, skąd kilkakrotnie przyjeżdżał do Krakowa. Od 1875 wystawiał w warszawskim Tow. Zachęty Sztuk Pięknych, a później także w tamtejszych Salonach Ungra i Krywulta. Swoje prace – portrety i sceny rodzajowe – pokazywał też w Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i we Lwowie. W Paryżu wystawiał studia i obrazy olejne (w 1890 wyróżnienie za studium Père Domenico) na Salonach i wystawach Société Nationale des Beaux Arts oraz rysunki na Exposition du Livre w (1894). W roku 1900 uczestniczył w Powszechnej Wystawie Światowej w Paryżu, otrzymując brązowy medal za portret. Jako rysownik i ilustrator współpracował z warszawskimi pismami „Kłosy”, „Tygodnik Ilustrowany”, „Biesiada Literacka” „Tygodnik Powszechny” oraz z krakowskim dwutygodnikiem „Świat”. We Francji zamieszczał ilustracje, m.in. w pismach „L’Illustration”, „Revue Encyclopédique”, „Revue Universelle”, pracował też wychodzącego w Stuttgarcie pisma „Über Land und Meer”. Był rysownikiem wydawnictwa „Le pays slave”, pracował dla różnych wydawnictw, m.in. dla Larousse’a (kilka tysięcy rysunków), ilustrował liczne książki. Według zaprzyjaźnionej z nim Gabrieli Zapolskiej, którą kilkakrotnie portretował, Loevy „liczył się w Paryżu do najzdolniejszych i najbardziej ulubionych rysowników i ilustratorów”. Nieliczne rysunki artysty znajdują się w zbiorach polskiego Tow. Historyczno-Literackiego w Paryżu. Zaledwie kilka rysunków i niedokończony olejny Portret Tomasza Teodora Jeża (1889) posiada też Muzeum Narodowe w Warszawie.