-
odwrocie
-
odwrocie
-
Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: JFałat Nieśwież
Proweniencja:
- kolekcja Teodora J. Lopatkiewicza, dyplomaty w służbie zagranicznej Departamentu Stanu U.S.A., działacza polonijnego;
- kolekcja dra Józefa A. Malejki, Nowy Jork;
- Z. Michał Legutko, Lipert Gallery, Nowy Jork (1989/90);
- kolekcja Barbary Piaseckiej Johnson, Jasna Polana, Princeton, New Jersey.
Prezentowany obraz jest jednym z wcześniejszych opracowań motywu zimowego polowania w Nieświeżu, gdzie Fałat, zapraszany przez Radziwiłłów, bywał na przełomie lat 80. i 90. XIX w. Po raz pierwszy odwiedził Nieśwież w lutym 1886 i wówczas poznał tam Wilhelma ks. Pruskiego (późniejszego cesarza Niemiec), który zaprosił go na dwór berliński. Później jeździł do Nieświeża jeszcze kilkakrotnie - wedle własnych słów - „zaniedbując swoją [berlińską] karierę i fortunę“.
Motywy z nieświeskich polowań miały się powtarzać w jego malarstwie przez całe lata - pierwsze obrazy cyklu „nieświeskiego“ artysta malował głównie gwaszem lub akwarelą, późniejsze także olejno. Prezentowany tu obraz zaliczyć można właśnie do zespołu prac wcześniejszych, powstałych ok. roku 1890.
Julian Fałat:
Julian Fałat (Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 - Bystra k. Bielska 1929) - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu przełomu XIX i XX wieku, członek polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach międzynarodowych. Studiował malarstwo u Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spędził kilka miesięcy w Rzymie, w 1884 był w Paryżu i w Hiszpanii, a w 1885 odbył podróż morską dookoła świata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwiłłów w Nieświeżu poznał późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego następnie w latach 1886-95 pracował w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 został powołany na stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, w której gruntownie zreformował system nauczania, przekształcając tę uczelnię w nowoczesną Akademię Sztuk Pięknych (r.1900). Do roku 1910 był rektorem Akademii; po przejściu na emeryturę osiadł w miejscowości Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malował także olejno. We wcześniejszym okresie tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił i wzbogacił paletę, a w akwarelach wprowadzał rozlewną plamę barwną. Zasłynął jako malarz scen myśliwskich rozgrywających się najczęściej w zimowej scenerii; malował też pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2017-10-15 | 30 | 100 000 zł | 102 000 zł | N/A PLN USD |
