Marian Jaeschke (Tartaków; Ukraina d. Obwód Lwowski 1904 – Łódź 1980) – malarz, rysownik, pedagog; w latach 1924-1929 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych – rysunek u Władysława Jarockiego, - malarstwo u Wojciecha Weissa i Felicjana Kowarskiego. W 1929   przeniósł się do Warszawy, gdzie kształcił się nadal pod jego kierunkiem Kowarskiego i Leonarda Pękalskiego. Należał do ugrupowania Pryzmat. Uczestniczył w warszawskich wystawach w IPS, ZZPAP, swoje prace pokazywał także w Krakowie, Łodzi, Poznaniu. Dyplom z malarstwa uzyskał w roku 1937 i w tymże roku jako stypendysta był  w Paryżu, Dreźnie, Berlinie. W 1944 został wywieziony na roboty do Niemiec. Po wojnie był w Bambergu, gdzie w 1945 pokazał swoje rysunki na wystawie w muzeum Alte Hofhaltung. Po powrocie do kraju (1947) zamieszkał w Łodzi  gdzie został profesorem PWSSP. Malował portrety, martwe natury, pejzaże. Wypracował własny styl malarski; dużą rolę przywiązywał do koloru i faktury obrazów. Zajmował się także polichromią i malarstwem dekoracyjnym – przed wojną pomagał F. Kowarskiemu i L. Pękalskiemu przy malowaniu plafonów wawelskich. Po wojnie jego najwybitniejszą realizacją była dekoracja ( polichromia w nawie głównej, sgraffitami w nawach bocznych) kościoła Matki Bożej Zwycięskiej w Łodzi, zrealizowana w latach 1952-1954 wspólnie ze Zdzisławem Sikorskim i Albinem Łubniewiczem.