Heinrich von Rustige (Werl /Nadrenia Północna-Westfalia/ 1810 – Stuttgart 1900) – malarz niemiecki. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie pod kierunkiem Wilhelma Schadowa (od 1828). Po studiach, w roku 1836 przeniósł się do Frankfurtu, skąd często wyjeżdżał w liczne podróże studyjne, m.in. do Wiednia i na Węgry, do Drezna, Berlina oraz do Francji i Anglii. W 1845 został profesorem w Szkole Artystycznej (Kunstschule) w Stuttgarcie gdzie nauczał aż do 1887 roku. Był także dyrektorem tamtejszej Państwowej Galerii (Staatsgalerie) Wirttembergii. Za zasługi dla sztuki i nauki, w roku 1890 został mianowany honorowym obywatelem swego rodzinnego miasta Werl. Malował przede wszystkim obrazy historyczne i rodzajowe (Powódź, Książę Alva na zamku Rudolstadt, Dwie Włoszki) a także portrety i krajobrazy. Największą kolekcję prac artysty posiada Muzeum w Werl. Jego dzieła znajdują się również w innych muzeach niemieckich, m.in. w narodowej Galerii w Berlinie czy w Muzeum w Sttutgarcie. Rustige był również poetą – lirykiem i autorem dramatów historycznych, a także wierszy o charakterze humorystycznym.