Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
KSIĄŻĘ ANTONI WILHELM RADZIWIŁŁ NA POLOWANIU, 1886
27,8 x 19 cm (w świetle passe-partout)
sygn. l.g.: Jul Fałat | 86
Obraz przedstawia księcia Antoniego Wilhelma Radziwiłła (1833-1904), XIV ordynata na Nieświeżu, XI ordynata na Klecku, generała pruskiego i członka pruskiej Izby Panów.
Julian Fałat wielokrotnie jeździł do Nieświeża, biorąc – jako obserwator i rysownik – udział w urządzanych tam polowaniach. Po raz pierwszy odwiedził Nieśwież w lutym 1886 roku i wówczas poznał tam Wilhelma ks. Pruskiego (późniejszego cesarza Niemiec), który zaprosił go na dwór berliński. Później jeździł do Nieświeża jeszcze kilkakrotnie – wedle własnych słów – „zaniedbując swoją [berlińską] karierę i fortunę“. Motywy z nieświeskich polowań miały się powtarzać w jego malarstwie przez całe lata – pierwsze obrazy cyklu artysta malował głównie gwaszem lub akwarelą, późniejsze także olejno.
Swój pierwszy wyjazd do Nieświeża i spotkanie z ks. Antonim Wilhelmem Radziwiłłem opisał artysta w Pamiętnikach.
W 1886 roku wielką rolę w moim życiu miał odegrać Nieśwież, stolica magnackiego rodu Radziwiłłów /.../ W roku 1886 rozeszła się wiadomość, że Wilhelm Pruski jedzie do Nieświeża na polowanie na niedźwiedzie, jako gość ks. Antoniego Radziwiłła. /.../ pomyślałem,...
Julian Fałat:
Julian Fałat (Tuligłowy [okręg lwowski] 1853 - Bystra k. Bielska 1929) - malarz i pedagog - jeden z najwybitniejszych artystów polskich okresu przełomu XIX i XX wieku, członek polskich i europejskich stowarzyszeń twórczych oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, wielokrotnie odznaczany medalami na wystawach międzynarodowych. Studiował malarstwo u Władysława Łuszczkiewicza i Leona Dembowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (1868-71 i 1881) i w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra Strähubera i Johana Leonhardta Raaba (1877-80). Po studiach spędził kilka miesięcy w Rzymie, w 1884 był w Paryżu i w Hiszpanii, a w 1885 odbył podróż morską dookoła świata. W 1886 podczas polowania u ks. Radziwiłłów w Nieświeżu poznał późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II - dla którego następnie w latach 1886-95 pracował w Berlinie jako malarz nadworny. W latach 1894-96 współpracował z Wojciechem Kossakiem przy panoramie Berezyna. W 1895 został powołany na stanowisko dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, w której gruntownie zreformował system nauczania, przekształcając tę uczelnię w nowoczesną Akademię Sztuk Pięknych (r.1900). Do roku 1910 był rektorem Akademii; po przejściu na emeryturę osiadł w miejscowości Bystra k. Bielska. Znakomity akwarelista, malował także olejno. We wcześniejszym okresie tworzył w konwencji realistycznej, z czasem rozjaśnił i wzbogacił paletę, a w akwarelach wprowadzał rozlewną plamę barwną. Zasłynął jako malarz scen myśliwskich rozgrywających się najczęściej w zimowej scenerii; malował też pejzaże, wiejskie sceny rodzajowe, portrety, widoki miejskie.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2018-10-14 | 20 | 20 000 zł | 34 000 zł | N/A PLN USD EUR |
