Agra Art | Aukcje

Aukcja Sztuki Współczesnej - 9 grudnia 2018

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
EWA, 1906
Nr:
25397
Technika:
brąz
Wymiary:
59 cm x 51.5 cm
Cena wywoławcza:
25 000 zł
Cena uzyskana:
50 000 zł

IInformacje o dziele:

wymiary całkowite: 59 x 51,5 x 27 cm
na odwr. l.d. nakład: V/10
(odlew współczesny)

Całopostaciowa figura Ewy powstała w 1906 roku, pierwotnie w gipsie (obecnie znajduje się w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu), następnie została wykonana w drewnie (Ewa I); istnieje też późniejszy wariant odlany w cemencie (Ewa II). Popiersie Ewy artysta wykonał w gipsie prawdopodobnie jako jeden z wariantów lub szkiców do rzeźby. Gips będący matrycą do odlewów w brązie różnił się szczegółami od gipsu „wawelskiego“, co można stwierdzić na podstawie fotografii, bowiem nie zachował się lub nie został odnaleziony. Odlewy z tego nieznanego gipsu w nakładzie 10 egz., numerowane na odwrocie liczbami rzymskimi, są od ok. 10 lat obecne na polskim rynku dzieł sztuki w wersjach różniących się kolorami patyny. 

Zarówno całopostaciowa Ewa, jak jej wersja ograniczona do popiersia, są chrakterystyczne dla etapu twórczości Dunikowskiego określanego – za Eligiuszem Niewiadomskim, który pierwszy użył tego określenia – jako „sztuka niedoli“, w którym symbolizm łączył się z silnymi akcentami egzystancjalnymi. Jak pisze monografistka artysty: 
Młody Dunikowski stworzył własną galerię postaci i typów kobiecych, niekiedy odpowiadających popularnemu wówczas nurtowi mizoginizmu, lecz przede wszystkim bliskich pojęciu „sztuki...

więcej

Xawery Dunikowski:

Xawery Dunikowski studia artystyczne rozpoczął w Warszawie pod kierunkiem rzeźbiarzy Bolesława Syrewicza i Leopolda Wasilkowskiego. Następnie, w latach 1896-1903 kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, początkowo w pracowni Alfreda Dauna, później w tzw. „majsterszuli” u Konstantego Laszczki. W latach 1904-1910 był profesorem rzeźby w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. W tym czasie także wiele podróżował – do Syrii, Palestyny, Egiptu, Włoch i Francji. Od 1914 przebywał za granicą – najpierw w Londynie, później we Francji, gdzie po kilkumiesięcznej służbie wojskowej, osiadł na dłużej w Paryżu. W 1920 otrzymał nominację na profesora rzeźby w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i niebawem wrócił do kraju. Tu czynnie włączył się w nurt życia artystycznego. W 1940 został aresztowany przez hitlerowców i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie spędził następne lata okupacji. Po wojnie kierował katedrą rzeźby krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1946-1955), następnie przeniósł się do Warszawy, skąd od 1959 dojeżdżał do Wrocławia, gdzie prowadził Wydział Rzeźby i Architektury Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. W roku 1965, w pierwszą rocznicę śmierci Dunikowskiego otwarto muzeum jego imienia w pałacu w Królikarni w Warszawie (oddział MNW), gdzie przechowywana jest większość jego dorobku artystycznego (rzeźby, obrazy, rysunki). Do najbardziej znanych prac Dunikowskiego zalicza się jego wczesne rzeźbiarskie portrety, np. H. Szczyglińskiego czy K. Kamińskiego, rzeźby symboliczne jak "Macierzyństwo", "Fatum", "Tchnienie", cykl "Kobiet brzemiennych", powstałe w latach 1916-1917 kubizujące kompozycje "Autoportret", "Grobowiec Bolesława Śmiałego", paryskie "Francuzki" i "Amerykanki", rzeźbiony w okresie międzywojennym cykl "Głów wawelskich". Spośród jego wielkich realizacji warto przypomnieć rzeźby w portalu krakowskiego kościoła oo. Jezuitów (1910-1912), Ewangelistów na fasadzie Seminarium Duchownego (1927-1929) i pomnik Józefa Dietla w Krakowie (1936) oraz monumentalny pomnik Powstańców Śląskich na Górze św. Anny (1946-1955).
Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2018-12-09 116 25 000 zł 50 000 zł N/A PLN USD EUR